Riley Sager - "Ocalałe"

"Ocalałe"

Autor: Riley Sager

Tytuł oryginalny: Final Girls

Wydawnictwo: Otwarte

Liczba stron: 432

PREMIERA 27 WRZEŚNIA 2017/LUTY 2018

_______________________________________

Riley Sager to pseudonim autorki, która pisze pod wieloma nazwiskami. Riley jest pisarką, edytorką oraz grafikiem komputerowym, mieszkającą w Princeton w New Jersey. Wolny czas spędza nie tylko pisząc, ale także czytając, oglądając filmy i piekąc. Jej pierwszy thriller - "Ocalałe" swoją premierę w Polsce będzie miał we wrześniu bieżącego roku.

Trzy kobiety. Trzy historie. Jedna wspólna cecha - przetrwanie w ludzkiej rzezi.

Lisa Milner jako jedyna ocalała w rzezi w żeńskim akademiku. Kiedy do drzwi zapukał Stephen Leibman z pożółkłą twarzą, jedyne, co zobaczyła dziewczyna przy drzwiach, to nóż w ręce. Wciągnął jej ciało, zaryglował drzwi, odciął przewód telefoniczny i zaczął swoje dzieło. Krwawe cięcia na bezbronnych kobietach. Lisa z nadzieją na przetrwanie schowała się w szafie. Marne były jej pragnienia. Morderca otworzył kryjówkę i choć była otulona ubraniami, nie uchroniły jej przed ostrzem. Gdy dostała cios w ramię, kopnęła napastnika w kroczę. Udało jej się uciec, lecz nie na długo. Cztery rany kłute. Ucierpiały brzuch i klatka piersiowa. Leżąc, bliska śmierci, na podłodze, chwyciła Stephena za kostkę. Narzędzie zbrodni wypadło mu z rąk, chwyciła je i wbiła mu aż po rękojeść w brzuch. Ocalała.

Samantha Boyd jako jedyna ocalała w morderstwach w motelu Nightlight Inn przy autostradzie na przedmieściach Tampy. Młoda kobieta, chcąca zarobić, dostawała często nocne zmiany. Zmuszona zmieniać prześcieradła pełne spermy i innych, bliżej niezidentyfikowanych męskich substancji, sumiennie wykonywała swoje zadanie. Nudnej atmosferze smak nadał Calvin Whitmer, Człowiek-Worek. Morderca.
Sam została przywiązana do drzewa drutem kolczastym. Dwa razy w jej kark wbito wiertło. Raz zaatakowano piłą jej udo, przecinając tętnicę, gdy cudem, udało jej się wyplątać z objęć drutu. Kierowana adrenaliną, chwyciła wiertło i raz za razem dźgała napastnika w pierś. Ocalała.

Quincy Carpenter jako jedyna ocalała w masakrze w domku letniskowym Pine Cottage. Sosnowa Chatka. Brzmi przytulnie. Kto by pomyślał, jak skończą się wakacje studentów. Kobieta zbyt wiele nie pamięta.Wyparła dramatyczne wspomnienia. W jej głowie pozostały jedynie obrazy z czasów przed i po rzezi. Pamięta, że uciekała przez las brudna od krwi. Pamięta, że zauważyła światła samochodu i wpadła w ramiona policjanta, któremu udało się postrzelić mężczyznę, goniącego ją. Ocalała.

Wszystkie kobiety łączy jedno - oszukały przeznaczenie i uciekły z rąk śmierci. Każda z nich prowadzi swoje życie, a Quincy, główna bohaterka, zaczęła nawet swoją osobistą terapię - pieczenie i prowadzenie bloga kulinarnego. Pewnego dnia kobieta dowiaduje się, że Lisa popełniła samobójstwo. Nie zauważyła wtedy jeszcze, że godzinę przed śmiercią pierwsza z Ocalałych wysłała jej e-mail z prośbą o rozmowę. Następnego dnia u jej drzwi pojawia się Samantha. Niedługo później wychodzą na jaw tajemnice związane ze śmiercią Lisy, a Quincy musi na nowo zmierzyć się z przeszłością.

"Nie zmienisz tego, co się stało. Jedyne, na co masz wpływ, to jak sobie z tym poradzisz."

Wooow, ta książka jest genialna! Najlepszy thriller, jaki kiedykolwiek czytałam. W pojedynku z "Lokatorką" wygrywa znaczną przewagą. Wciąga, zmywa sen z oczu, nie pozwala na odłożenie. Razem z dziewczynami na Instagramie chwaliłyśmy się, jak ta książka nas pochłonęła. Jedna na rzecz "Ocalałych" poświęciła serial, druga wróciła z imprezy po trzeciej nad ranem i sięgnęła po nią, a ja najpierw dałam wychodne chłopakowi, a następnego dnia prawie spóźniłam się na jego imieniny, bo pół godziny przed rozpoczęciem leżałam w łóżku w piżamie i łykałam stronę za stroną.
Narracja jest prowadzona dwoma sposobami. Teraźniejszość jest opowiadana z narracją pierwszoosobową, którą kieruje Quincy, natomiast przeszłość z Pine Cottage pisana jest narracją trzecioosobową. Cała akcja jest świetnie przedstawiona. Trzyma w napięciu do ostatniej strony. W pewnym momencie pomyślałam sobie "przewidywalna jest ta książka", ale nie! Nie jest. Kiedy myślałam, że rozwiązałam zagadkę i czekałam, aż dotrę do strony potwierdzającą moje przypuszczenia, autorka nokautowała mnie kolejnymi zdaniami.
Fenomenalny thriller. Obowiązkowa lektura dla każdego. Zazdroszczę wszystkim, którzy mają tę lekturę dopiero przed sobą. Do zdobycia w księgarniach od 27 września. Wyczekujcie, bo jest na co czekać.

Moja ocena: 10/10

ubolewam, że nie mogę dać więcej - jak dla mnie to 100/10.
 

------------------------------------------------------------------------------------

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Otwarte!

Kathryn Ormsbee - "Milion odsłon Tash"

"Milion odsłon Tash"

Autor: Kathryn Ormsbee

Tytuł oryginalny: Tash Hearts Tolstoy

Wydawnictwo: Moondrive

Liczba stron: 350
PREMIERA 16 SIERPNIA 2017

_______________________________________

Kathryn Ormsbee urodziła się i wychowała w Bluegrass State. Lubi ubrania z lat 60-tych, muzykę z lat siedemdziesiątych i filmy z lat 80-tych. Pisze jako K.E. Ormsbee oraz Kathryn Ormsbee. W sierpniu swoją premierę będzie miała jej młodzieżowa książka - "Milion odsłon Tash".

Tash to zwykła nastolatka z wielkimi ambicjami. Jest vlogerką. Prowadzi dwa kanały: Herbatka z Tash oraz serial internetowy "Nieszczęśliwe rodziny" na podstawie powieści jej ulubionego autora - Lwa Tołstoja - "Anny Kareniny". Serial zwykły, niezbyt ambitny, mało popularny. Jednak pewnego dnia, gdy Tash siedzi na nudnym zakończeniu roku szkolnego swojej starszej siostry, przyjaciółka podsuwa jej pod nos ekran telefonu, na którym widnieje ponad kilkadziesiąt subskrypcji ich kanału. Jakim cudem w ciągu jednego dnia przybyło tyle nowych osób?

 

Kiedy znana blogerka wspomina o serialu Tash - liczba fanów stale rośnie. Nie brakuje również hejterów, którzy nie omieszkają skomentować niezawodowego podejścia do scenariusza i reżyserii. Nastolatka wraz z przyjaciółmi pracuje nad nowymi odcinkami. Jednak to, co stało się z programem Tash i następstwa tego zdarzenia, to nie tylko nagły przyrost popularności, ale także droga poznania samego siebie i wartości przyjaźni, którą dziewczyna musi przejść. Czy stałe zbieranie laurów jest dla niej ważniejsze niż przyjaciele od urodzenia?

"Ludzie w dzisiejszych czasach uwielbiają snuć wizje nadchodzącej apokalipsy i rozważać różne wersje naszego ostatecznego kresu: wojna nuklearna, epidemia zombie czy inwazja kosmosu. Ja jednak sądzę, że nasz koniec nastąpi pewnego całkiem zwyczajnego dnia, kiedy wszyscy przestaną się zastanawiać nad tym, dlaczego osoby w ich otoczeniu zachowują się tak, a nie inaczej, kiedy wszyscy pozamykają się w swoich czterech ścianach i zgniją w samotności."

Książka idealna na wakacje. Lekka i przyjemna. Spodobał mi się problem, który towarzyszył życiu Tash, choć znów odrzuciła mnie kwestia seksu wśród młodych nastolatków i to jeszcze na pierwszym spotkaniu twarzą w twarz. Pomijając to, postacie były bardzo... rzeczywiste. Nie miały super mocy, nie czytały w myślach i nie rzucały kulami ognia. Były nami, nastolatkami. Kathryn w swojej książce poruszyła wiele tematów dotyczących ludzkiego życia, które pozwalają na zżycie się z bohaterami.
Historia nie była niczym ambitnym, zatem była fajną odskocznią od zabieganych dni. Fantastyczna pozycja na odprężenie. Choć była przewidywalna, nie przeszkadzało mi to i czytałam ją z miłą chęcią. Polecam na wakacyjną porę! :)

Moja ocena: 7/10

------------------------------------------------------------------------------------

  Za możliwość przeczytania i egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Moondrive!

Beata Majewska - "Bilet do szczęścia"

"Bilet do szczęścia"

Autor: Beata Majewska

Wydawnictwo: Książnica

Liczba stron: 288

_______________________________________

Beata Majewska, znana jako Augusta Docher to kobieta w każdej postaci. Córka, żona, matka, księgowa, manicurzystka, kura domowa, pisarka. Spod jej rąk wypłynął cykl "Wędrowcy", a także "Anatomia uległości". Teraz atakuje rynek czytelniczy swoją prawdziwą 'ja' i pełną humoru książką "Konkurs na żonę" i jej kontynuacją.

Po tym, jak Łucja dowiaduje się, że pojawiła się w życiu Hugo tylko dla spadku, czuje, że musi to zakończyć. Chce wrócić w rodzinne strony. W drodze jednak jest dziecko, a przecież nie może wychowywać się bez ojca. Postanawia zostać z mężczyzną przez pół roku. Dla Hugo jest to szansa na odzyskanie Łucji. Dopiero gdy poczuł, że ją stracił, zrozumiał, że naprawdę ją kocha. Czy Łucja da mu drugą szansę?

"Gdy żyjesz z kłamcą, on idzie za twoimi plecami, a ty ciągle spoglądasz przez ramię. Tak się obracasz i obracasz, aż w końcu potkniesz się i upadniesz."

Powyższe słowa oczywiście pochodzą z ust babki Łucji. Uwielbiam tą postać! Książka w porównaniu z pierwszą częścią jest mniej zabawna i niektóre zwroty akcji wydają się być tylko po to, by zwiększyć objętość treści. Tak czy siak, "Bilet do szczęścia" to bardzo przyjemna i ciepła lektura, po którą z chęcią się sięga. Zachowanie bohaterów nie było wymuszone, wszystko toczyło się wyznaczonymi torami. Bardzo mi się podobała ta część. Bardzo polecam duologię Beaty Majewskiej!

Moja ocena: 8/10

------------------------------------------------------------------------------------

  Za możliwość przeczytania i egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Publicat!

Dawid Grosman - "Wchodzi koń do baru"

"Wchodzi koń do baru"

Autor: Dawid Grosman

Tytuł oryginalny: Sus Echad Nichnas Le-Bar

Wydawnictwo: Świat Książki

Liczba stron: 240

_______________________________________

Dawid Grosman - jeden z najwybitniejszych pisarzy izraelskich, laureat wielu prestiżowych międzynarodowych nagród. Także autor książek dla dzieci. Jego twórczość tłumaczono na wiele języków, w Polsce do tej pory ukazały się powieści „Kto ze mną pobiegnie”, „Patrz pod: Miłość”, „Tam, gdzie kończy się kraj” i najbardziej osobista książka pisarza „Poza czasem”.
  
Mała miejscowość i zmęczeni ludzie, których marzeniem jest odprężenie się przy drinku i występie komediowym. Pełni nadziei idą na stand up komika, którym jest Dowale Gee. Dowale ma już lata świetności za sobą, jego twarz zdobią zmarszczki, a kości ledwo utrzymują go na nogach. Nie zmienia to faktu, że potrafi zaszczycić słuchacza żarcikiem. Jednak to, co dostali widzowie, przeszło ich najśmielsze oczekiwania i zamiast kawałów, dostają pełną goryczy i żalu opowieść o żałobie za matką bohatera. Widzowie starają się usiedzieć na miejscu, aczkolwiek z czasem staje się to dla nich zbyt trudne i masowo wychodzą. Nie wydali przecież pieniędzy, by wysłuchiwać lamentów. Inni natomiast pragną usłyszeć historię do końca.

"(...) nie da się zatrzymać mózgu ani powiedzieć mu, żeby myślał tylko to albo tylko tamto."

Gdybym tylko mogła, zaliczałabym się do tej pierwszej grupy. Książka jest niewielkich rozmiarów. Tyle, ile stron ona zawiera, potrafię przeczytać w jeden dzień. Historię Dawida Grosmana czytałam prawie tydzień. Choć zbiera laury od czytelników, ode mnie niestety dostanie słabą ocenę. Zawiodła mnie całkowicie. Wymęczyła i zanudziła. Wiedziałam, czego mam się spodziewać po fabule, ale sposób, w jaki została przedstawiona zostawia sobie wiele do życzenia. Rozumiem, że komik próbował ratować swój występ wtrącając do opowieści kawały, ale nie były one ani śmieszne, ani przyzwoite, choć zdarzyło mi się raz parsknąć śmiechem. Książka nie dla mnie, ale przynajmniej zdobyła pierwsze miejsce w rzuceniu jej na podłogę. Nigdy mi się to nie zdarzyło, więc brawa dla autora!

Moja ocena: 3/10
 

------------------------------------------------------------------------------------

Za możliwość przeczytania i egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Świat Książki!

Sara Barnard - "Piękne złamane serca"

"Piękne złamane serca"

Autor: Sara Barnard

Tytuł oryginalny: Beautiful Broken Things

Wydawnictwo: Insignis

Liczba stron: 360
PREMIERA 5 LIPCA 2017

_______________________________________

Sara Barnard mieszka w Brighton. Wszystko, co kocha to książki, książki i książki. Miłością do nich zaraził ją ojciec, który zawsze zaopatrywał w nie małą Sarę. Kocha podróżować po Europie, razem z przyjacielem odwiedziła już 13 krajów. Jej marzeniem jest wydać dużo książek, a "Piękne złamane serca" to jej debiut literacki.

Caddy i Rosie od dziesięciu lat są nierozłączne. Choć chodzą do innych szkół, nie widzą życia poza sobą. Spotykają się, rozmawiają przez telefon, czatują. Z czasem w szkole Rosie pojawia się nowa dziewczyna - Suzanne, która wchodzi pomiędzy przyjaciółki niczym klin. Każda z nich ma inny charakter, co prowadzi do wielu konfliktów. Z początku Caddy jest sceptycznie nastawiona do nowej dziewczyny i obawia się straty przyjaciółki, jednak gdy dowiaduje się tajemnicy skrywanej przez Suz, zmienia swoje zdanie i powoli oddala się od Rosie. A przecież nikt nie łamie serca tak, jak najlepsza przyjaciółka.

"Wiem, że gdzieś tam czekają na mnie dobrzy ludzie, którzy chcą i mogą być dobrzy DLA MNIE. Po prostu muszę ich odnaleźć."

Książkę czytało się lekko i przyjemnie pomimo ciężkiego tematu, którym jest przemoc. Liczyłam jednak na coś lepszego, fascynującego. Opowiedziana historia, to jedynie dni wyjęte z życia trzech przyjaciółek, które pod wpływem nowej zmieniają swoje dotychczasowe zachowanie. Przynajmniej Caddy, która z grzecznej, ułożonej dziewczyny staje się nastoletnią uciekinierką z domu i chlejuską.
Denerwowało mnie zachowanie bohaterek - serio, mieć 16 lat i w swojej liście priorytetów mieć stratę dziewictwa? Co? I te zakrapiane imprezy... Ja rozumiem, wypić coś sobie, ale schlewać się do nieprzytomności? Co się dzieje z dzisiejszą młodzieżą? Swoją drogą Caddy zachowała się jak hipokrytka, ponieważ na początku kierowana zazdrością wytykała Rosie, że woli Suz, jednak z czasem to ona, mówiąc kolokwialnie, wypięła się na swoją odwieczną przyjaciółkę.
Najlepszy był koniec historii, który naprawdę łapał za serce. To przykre, że pomimo wieku, człowiek jest w stanie podjąć taką decyzję. Ta opowieść pokazuje, że to nie wiek wskazuje poziom dźwiganego przez nas bagażu przeżyć. Wielu nastolatków potrafi doznać więcej cierpienia, niż przeciętny dorosły. Pokazuje, że nie należy przymykać oczu na to, co dzieje się w naszym otoczeniu.
Tak czy siak, była to piękna historia o mocy przyjaźni, która, pomimo swoich defektów, spodobała mi się i z chęcią po nią sięgałam.
~
Z tyłu podane są strony internetowe, w których można szukać pomocy w razie przemocy. Pamiętajcie, mówienie o tym, co dzieje się w naszym życiu i szukanie ręki, która nas z tego wyciągnie, to nie jest oznaka tchórzostwa, a siły. Nie ma co bagatelizować!

Moja ocena: 6/10
 

------------------------------------------------------------------------------------

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Insignis!